zaterdag 25 september 2010

25-09 Een gastronomisch weekend

‘Gastronomie’ is de kunst van lekker eten en drinken; de verfijnde lekkerbekkerij, het culinair genot, het likkebaardende gesmulpaap, de fabelachtige fijnproeverij. Het motto: ontdekken, ervaren en genieten.
Ons gastronomisch weekendavontuur begon samen met Jade en Kate op zaterdagavond in South Perth, in een klein Italiaans restaurantje ‘Ciao Italia’, bekend om zijn reusachtige porties. Je kan er niet op voorhand reserveren en als alle tafeltjes bezet zijn, wordt er een wachtlijst aangezet. Het restaurantje is zodanig populair dat elke avond opnieuw tientallen mensen buiten op de straat hun beurt staan af te wachten om met veel zwier naar binnen te worden geroepen.
Eens binnen, overvalt je een Italiaanse mix van lawaai, drukte en gezelligheid. De tafeltjes staan zo kort op mekaar geduwd dat de obers bijna onder de tafels moeten doorkruipen en je met je elleboog in de bruschetta zit van de vrouw twee tafels verderop.
Met ons gevieren bestelden we twee pasta’s en één pizza. Na een zeer verdienstelijke poging en nog een paar flinke happen meer uit goesting dan uit honger, raakten de pasta’s bijna op, en bleef van de pizza nog slechts de helft over – zowaar geen slecht gemiddelde in vergelijking met de andere tafels.
De volgende dag vertrokken wij al in de voormiddag om al dat eten door te spoelen met de wonderlijke wijnen uit de Swan Valley. Tijdens onze Australische omzwervingen zijn wij al meerdere wijnstreken gepasseerd, maar omdat we niet wisten dat wijnproeven een gratis bezigheid is, waren we er nog nooit toe gekomen. Ryan en Jess namen ons nu op sleeptouw van de ene wijnproducent naar de andere (het ene al chiquer dan het andere), waar we termen als boeket, tannines en aroma’s op tafel gooiden in ruil voor uitgekiende reeksen alcoholisch druivensap.
Terwijl Ryan telkens één of heel veel meerdere flessen aankocht, namen wij vrede met een buit van twee flessen halfdroge witte wijn (voor meer hebben we tenslotte geen plaats in ons minibusje). Op de terugweg pleegden we nog een denderende bomaanslag op onze smaakpapillen bij een proefsessie in een koffiebranderij, en terwijl onze versplinterde tong weer bij z’n positieven kwam, rinkelden en klingelden de wijnflessen in de koffer vrolijk als een kind met een lekstok zo groot als een olifant.





Geen opmerkingen:

Een reactie posten