Niet alleen de Noren weten ervan, ook in Nieuw-Zeeland hebben ze fjorden – groen, nat en onbereikbaar. Ideaal dus om een paar dagjes vakantie aan te wijden. Vanuit Te Anau startte onze kleine excursie en een paar honderd bochten, hellingen en watervalletjes later stonden we in de punt van een baai klaar om anderhalf uur het water op te gaan, cruising Milford Sound.
Dezelfde weg terug en weer lekker slapen in de tent op een van de basic campings van de DOC (het Department of Conservation), waar behalve de meestal idyllische ligging vaak enkel een toilet zonder water (een soort septische put dus) niets is behalve de dingen die je zelf meehebt. (tenzij een possum, geen idee hoe dat in het nederlands is, ’t is een groot ratachtig, marterachtig, eekhoornachtig stuk ongedierte dat in veel te grote getalen aanwezig is en ’s nachts al eens een schreeuw durft te slaken op een paar meter van je oordopje).
Eén nacht regende het zoo hard dat we onze tent niet konden opzetten en hebben we in de auto geslapen, iets krapper dan normaal, de achterbank voor de vrouwen en de voorzetels voor de mannen ;-).
Ondertussen is gebleken dat ook op het vlak van eten geldt dat je best voor je eigen zaakjes zorgt. Iets dat op degelijk brood lijkt? Onbestaande. Iets dat doet denken aan knapperige frietjes? Onbestaande. Iets dat als lekker dessert of tussendoortje kan dienen en luistert naar de naam ‘koekje’? Onbestaande.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten