Hanne en Bart Down Under: 4-1 We ♥ Melbourne

Na woon-, werk- en plezierverhalen, is het hoog tijd om iets te vertellen over de plaats waar dit alles zich afspeelt – Melbourne.
Een kleine vijftig jaar nadat de Britten een eerste lading geëxporteerde gevangenen dropten op Australische bodem (waar nu Sydney woont), trok een groep kolonisten weg uit het tweede Britse strafkamp in Australië (in Van Diemensland, tegenwoordig beter bekend als Tasmanië). Zij staken de Bass Strait over naar het vasteland, alwaar zij de stad Melbourne uit de grond stampten – we schrijven 1835.
Nu, 175 jaar later is Melbourne uitgegroeid tot een metropool met meer dan vier miljoen en twee inwoners (door onze tijdelijke inbreng) – en jawel, wij zijn hier graag. Melbourne is anders dan andere Australische steden.
Het ene moment hou je halt naast een oud granieten of zandstenen pand dat statig en trots de koloniale tijd staat te verkondigen, even later zie je jezelf doorheen de grootstad struinen in de glanzend nieuwe glazen gevels, tot je de hoek omgaat en het meer zakelijke karakter van de hoofdstraat achter je laat en in het onderhuidse bloedvatenstelsel van de stad kruipt, het levendige subniveau van steegjes en straatjes, caféetjes en restaurantjes met keukens uit heel de wereld, van graffiti en achterafsteegjes met kasseien, waarna je een van de talloze publieke doorsteken op het gelijkvloers van de bouwblokken instapt en de winkelgalerijtjes links moet laten liggen omdat je eigenlijk op weg bent naar het grote kloppende hart van de stad, Federation Square, waar je hebt afgesproken met vrienden om daarna te gaan picknicken aan de andere kant van de Yarra rivier, in een van de vele stadsparken.
De ‘laneways’, de ‘arcades’, de tuinen en de pleintjes, maken Melbourne zodanig gelaagd en afwisselend dat je ontdekking na ontdekking blijft doen naarmate je meer en meer in het rond beweegt – ons Europese stadshart klopt opgetogen in de borstkas, ondanks de rasterstructuur.
Gebruik makend van ’s werelds grootste tramnetwerk, dompelen wij ons dagelijks onder in deze wervelwind van ervaringen, (naast de eerder vermelde bowl of wedges, beginnen wij ook andere aspecten van de Australische keuken erg te appreciëren, zoals de fish & chips en vooral de $1 dollar sushi rolls! – lees en kopieer, België).
Een bezoek aan oorlogsmonument Shrine of Rememberance, dan een van de vele (gratis!) musea, de zondagsmarktjes in St-Kilda of de Queen Victoria avondmarkt, wat verdere uitstapjes naar het William Ricketts Sanctuary (een dolgedraaide beeldhouwer die de aboriginal cultuur verdedigde in zijn werken); de prachtige, gigantische en over de hele lijn verrassende Botanische tuinen met de ‘volle maan’ openluchtcinema, het strand in St.-Kilda of South Melbourne…
Te veel om op te noemen, en jammer genoeg ook te veel om nog of nóg eens te doen in de beperkte tijd die ons hier nog rest. Als mensen in staat zijn verliefd te worden op een stad, dan kunnen wij gerust stellen vlinders in de buik te voelen fladderen.