Met het overgrote gros van onze rondreis ondertussen reeds een stuk achter de rug, waren ook de dagen van Joske onze krosmobiel zo goed als geteld. De markt op ermee dan maar, dachten wij! Sinds onze aankomst te Melbourne stond hij vaak hulpeloos en ongebruikt aan de kant en bovendien wilden wij laatste week (of zo, hoe lang duurt het om een krosmobiel te verlappen aan rondreizend wild?) van onze razendsnel slinkende tijd hier Down Under, niet besteden aan marktkramerij.
Niemand bood ons zijn koninkrijk aan, al had een Duits meisje (met behulp van de vader die voor de gelegenheid speciaal een blitsbezoek aan Australië had ingelast) genoeg harde contanten veil voor onze Jos. Met meer centen dan wij er oorspronkelijk zelf aan hadden gegeven, waren wij meer dan tevreden en was alles al snel in kannen en kruiken.
Enig probleem: onszelf en onze bagage dient nog een verplaatsing van zo’n duizend kilometer te maken richting Sydney, langsheen Canberra en wat ander omliggend moois (mét wat meer duiten in de beurs dan gehoopt). Het hoe en waarom van dit laatste streepje avontuur, krijgt u als alles goed loopt hier ter plaatse te lezen nog voor wijzelf weer voet aan de grond zetten in den Belzjiek.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten