17-05 Mount Couth-Tha

Weekenduitstap nummer drie bracht ons niet dichter bij de dierenwereld, noch naar een paradijselijk eiland, maar naar Mt Cooth-Tha, een spitse bult in het anderzijds hoofdzakelijk stompe landschap rond Brisbane. Ondanks het feit dat dit bergje met het topje van zijn neus slechts een schamele 244 meter boven de zeespiegel uitsteekt, worden er van daaruit massaal tv-signalen richting de Brisbane-se skyline gestuurd: alle zenders die je via de gewone tv-antenne kan ontvangen (zij luisteren naar de uiterst originele namen ‘een’, ‘zeven’, ‘negen en ‘tien’), hebben er hun eigen nieuwsstationnetje en zendmast, die je om beurt tegenkomt als je de pittoreske route volgt die omheen de top van de heuvel slingert.
Boven op de top moet je je tussen de trouwlustige koppels en hun genodigden wriemelen om van een weids uitzicht over de stad te kunnen genieten; hetzelfde beeld dat je ’s avonds in de achtergrond op je tv kan bewonderen, al zit er dan geen bruid maar een opgedirkte nieuwslezeres in de weg.
Behalve een (hoe kan het ook anders) niet-succesvolle zoektocht naar een onvindbare waterval viel er boven óp Mt Coot-Tha nog weinig te beleven, in tegenstelling tot hetgeen er aan den voet van den berg te doen was: een kleine maar fijne botanische tuin met een markant tropisch pavilioen, gebouwd naar de geest van de op atoomstructuren geïnspireerde architectuur van Buckminster Fuller (meer diepgaande lectuur over dit onderwerp vindt u in uw plaatselijke bibliotheek), en een al even klein maar fijn planetarium, genoemd naar Sir Thomas Brisbane (u raadt het al, naar hem is de stad genoemd), een Brits politiek heerschap dat ‘in den tijd’ naar Australië was verhuisd en in zijn vrije tijd niet liever deed dan uren en uren door een telescoop te gluren.
Wij ontdekten die avond geen nieuwe sterren aan de hemel; onze ogen waren strak voor ons gericht op de weg naar huis.